Op 19 juli vertrek ik met mijn zoon naar Albanië om de eerste projecten op te starten met de nieuwe Stichting.

Nadat we in Tirana geland zijn, vertrekken we richting Tepelenë . We zoeken ons contactpersoon Gjon Dervishi op, maar bij zijn huis krijgen we te horen dat hij is opgenomen in het ziekenhuis in Tirana. Vanwege zijn nierziekte moet hij regelmatig aan het dialyse apparaat. Omdat hij niet bereikbaar is, spreken we de volgende dag af met de tolk die altijd bij onze gesprekken met Gjon aanwezig is. Haar naam is Vilma ḉela.

Ik ben benieuwd of zij mij verder kan helpen. Zij werkt op het secretariaat van de omliggende scholen. Bij haar leg ik de vraag neer, hoe het in Tepelenë en omliggende dorpjes is gesteld. In de hoofdstraat wordt door de gemeente van alles opgeknapt, met een heus centrumplein, maar in de achteraf straatjes blijkt nog steeds veel armoede, mede door de hoge werkloosheid.

Dit komt ook in het gesprek naar voren. Er is veel gebrek bij de armere families. Meestal gaat het om lekkende daken, kapot sanitair en onvoldoende verwarming in de winter. De kinderen hebben geen goede winterjas of goede schoenen voor school. Zij geeft aan een goed contact te hebben, met veel families, door haar werk. Na uitleg en wensen van mijn kant over de te volgen financiële afwikkeling, komen we tot een overeenstemming. Zij inventariseert de meest noodzakelijk gevallen voor de komende winter.

Ik wil u daarom ook vragen om het werk van de stichting te (blijven) steunen. Er is nog steeds veel te doen. HELP ONS !! bankgegevens staan achterop de kerkbode en op de website.

Onze gegevens worden uitgewisseld en een nieuwe start is gemaakt. De volgende dag leggen we een bezoek af bij Klodic, één van de bouwers van de brug in 2012. Vanwege enkele kapotte planken, spreken we met hem af om hier nieuwe voor te kopen en tegen vergoeding van het materiaal deze aan te brengen op de brug. Alles in overleg met Vilma.

Omdat onze leenauto een defecte accu heeft, moeten we wachten op een vervanger. Hierdoor kunnen we de volgende ochtend pas vertrekken naar Tirana. Wij hebben ondertussen contact gehad met familie van Gjon en gaan onderweg naar het Ziekenhuis. Hij blijkt te zijn geopereerd. Door een spoedoperatie zijn de tenen afgezet, i.v.m. zijn nierziekte is er een slechte doorbloeding. Hij is ontzettend blij dat wij komen en zit nog vol met plannen om met ons samen te werken. Na een emotioneel weerzien nemen we afscheid en beloven in oktober verder te praten als hij weer uit het ziekenhuis is.

Thuisgekomen krijgen we echter een week later te horen dat hij is overleden. Er had nog een amputatie moeten plaats vinden van zijn onderbenen, maar hij was zo ziek dat het er niet meer van gekomen is. Zo hebben we na 24 jaar afscheid moeten nemen van een opmerkelijke persoonlijkheid.

Namens Stichting Werkgroep Albanië Vriezenveen

Henk de Lange