een innerlijk conflict bij Asaf
bracht tweestrijd in zijn leven mee.
misschien kunt u zich hierin herkennen,
misschien zit u daar ook wel mee.

hoe is het mogelijk, denkt Asaf:
goddelozen hebben vaak de wind mee
terwijl Godvrezenden in hun leven
de wind tegen hebben voor twee

ze zijn er nog, de goddelozen,
ze doen aan God noch Zijn gebod,
ze hoeven nooit eens naar een dokter
en nooit is hun leven kapot

een ziekenhuis kennen ze niet van binnen,
hooguit bij and’ren op bezoek,
ze zien er altijd fris, gezond uit
terwijl een ander een opname boekt

Asaf piekerde zich suf:
hoe kan het toch dat God niet ingrijpt,
je voelt je door God in de steek gelaten,
is er een mens die dat begrijpt?

de jaloezie lijkt het te winnen,
in plaats dat je de Heere vreest,
het maakt dat je ver van God afdwaalt
of zelfs dat je dan met Hem breekt

gelukkig bleef Asaf toch staande
maar dat dankt hij dan toch aan God,
hij mag zijn strijdpsalm beginnen
en zeggen: “toch is mijn God goed!”

God weet immers wat goed is in ons leven
al zien wij dat dikwijls nog niet
omdat God met heel and’re ogen
op uw, jouw en mijn leven ziet

Hij zond Zijn Zoon om ons te redden
van ziekte, pijn en van verdriet
al blijft er heel veel in ons leven
waarvan je zegt: ‘k begrijp het niet

Hij heeft gezegd: “zalig de reinen
van hart want want zij zien God
en eenmaal Hem te zien is beter
omdat dal alles duidelijk wordt!

G.K.