Maandag 5 en dinsdag 6 oktober hebben we met de tieners van de mentorcatechese en de mentoren stilgestaan bij onze jaarcollecte, welke dit jaar voor de vluchtelingen is bedoeld.
Het lijkt wel of het de laatste weken over niets anders gaat in het nieuws, maar de problematiek hierin is groot en de urgentie voor hulp is hoog! Hulp voor mensen dichterbij dan we denken, want ook in Vriezenveen wonen een aantal vluchtelingen.
Dhr. Elhomsi (docent Engels) was bereid om zijn indrukwekkende verhaal te vertellen.
“Zijn. Verhaal. Is. Echt. Niet. In. Een. Paar. Zinnen. Samen. Te. Vatten.“
Hij woont met zijn gezin net een paar weken in Vriezenveen en vertelde over de lange gevaarlijke periode in Syrië. Waarom hij besloot om alles achter te laten en te vluchten naar Nederland. Een reis van 42 dagen met vele gevaren onderweg, hoe hij 2 broers verloor, de overtocht op een overvolle boot, over zijn leven in Saoedi-Arabië maar vooral, waar zijn roots liggen, namelijk in Syrië. Hoe het allemaal relatief onschuldig begon met een demonstratie in Dara’a. Hoe tieners hardhandig werden aangepakt, alleen om wat ze dachten en vertelden, dat is hier ondenkbaar! Veiligheid denken we allemaal te kennen, maar kennen we dit ook echt? Wat als je eigen regering je niet meer beschermt? Niet voor te stellen toch? Het deed dhr. Elhomsi goed dat onze tieners veel vragen stelden en zich betrokken voelden en dit is goed!
Wij hebben de aarde in bruikleen gekregen met zijn allen. Wij hebben misschien geen oplossing voor de politieke problematiek die daar speelt, maar we kunnen deze mensen wel helpen. Door te bidden voor de vluchtelingen, te bidden voor politieke oplossingen. Helpen in praktische zin, hoe eenvoudig ook; financieel, te luisteren, begrip te tonen, andere mensen uitleggen waarom, elkaar er op aan te spreken, want hebben wij ook niet wel eens een vooroordeel?…
In Mattheus 25:31-46 ‘Het oordeel van Jezus over de mensen’ wordt dit ons ook als opdracht meegegeven. God dienen door onze naaste te helpen..
Een klein gedeelte hieruit:
Wanneer had U dorst en hebben we U te drinken gegeven? Wanneer was U een vreemdeling en hebben we U in huis genomen? Wanneer had U geen kleren en hebben we U kleren gegeven? Wanneer was U ziek of in de gevangenis en hebben we U bezocht?’ En de Koning zal zeggen: ‘Luister goed! Ik zeg jullie: toen jullie die dingen voor één van mijn minst belangrijke broeders [ of zusters ] deden, hebben jullie ze ook voor Míj gedaan.’…

Er staat nog veel te gebeuren wat wij niet weten en niet begrijpen, maar weet dat ook hiervoor een plan bedacht is door onze Koning.
Laten we kijken naar onze mogelijkheden om niet alleen biddend onze naaste te helpen..

Namens de mentorcatechese een hartelijke groet,
Jos Evers.