Afgelopen 15 oktober kwamen we als gemeente samen bij ds. Hotze de Jong thuis om te spreken over het onderwerp homoseksualiteit. Na het voorstelrondje, waarbij iedereen wat heeft verteld over zijn of haar motivatie om er op deze avond bij te zijn, hebben we gesproken over onze ervaringen binnen de gemeente als het om homoseksualiteit gaat. Hierbij kwamen enkele knelpunten naar voren:
– Zo bleek er bij homo’s en lesbiennes veel schroom te zijn om hun geaardheid met hun omgeving te delen. Zelfs tegenover ouders en goede vrienden bleek het niet gemakkelijk om ‘uit de kast’ te komen. Gelukkig konden we ook concluderen dat homoseksuelen in hun directe omgeving van familie, vrienden en goede bekenden vaak geen negatieve reacties hebben gekregen ten opzichte van hun geaardheid.
– Toch ervoeren velen van hen wel een negatieve ondertoon ten opzichte van hun ‘anders zijn’ in een bredere kring rondom hen heen. Dit maakt het moeilijk voor homo’s om zichzelf te accepteren en leidt eveneens vaak tot gevoelens van minderwaardigheid.
– We hebben geconcludeerd dat veel homoseksuele jongeren met stille trom de kerk verlaten of er voor kiezen vooral in de marge van de kerkelijke gemeente te opereren (en dus geen functies op zich te nemen in het gemeentewerk).
– Oudere homoseksuelen lijken soms hun geaardheid liever voor zich te houden, om maar geen aanstoot te geven, maar onderhuids woedt er bij hun vaak een strijd en zijn er veel verwarrende emoties.
We hebben erover gesproken dat dit, idealiter, eigenlijk niet zo zou moeten zijn. Als gemeente zouden we er naar moeten streven dat christenhomo’s de veiligheid ervaren om, zonder veroordeling, te vertellen wie ze zijn en hoe ze met hun geaardheid omgaan. En ook welke weg zij, samen met Jezus, menen te kunnen gaan.

Als deelnemers kijken we terug op een hele goede avond met elkaar. Hoewel er zich niet veel mensen voor de avond hadden aangemeld (we waren uiteindelijk met z’n achten), is er onderling wel veel over gesproken, gebeld en gemaild in de gemeente, zo merkten we. Dat zegt ook wel veel over het feit dat de openheid om over homoseksualiteit te spreken nu op gang komt. De avond verliep in een heel hartelijke sfeer en (nadat de eerste spanning was weggeëbd), heel ontspannen. Wel kwam er ook veel pijn en verdriet naar boven, maar het was goed om dit met elkaar te delen. Aan het einde van de avond bleef iedereen nog lang zitten en we waren nog lang niet uitgepraat toen we, ter afsluiting, nog gebeden hebben.

Dank ook voor ieders meeleven en gebeden,
namens de commissie Vorming & Toerusting,
Karen Zwijze