Paulus op zijn zendingsreizen
heeft van alles meegemaakt,
uitgescholden en geslagen,
dikwijls in de cel  geraakt

schipbreuk, angsten en gebreken
zo ging ’t i n Korinthe toe,
“da’s geen leven”, zou je zeggen,
daarvan wordt een mens zo moe

toch blijft Paulus Christus preken
met veel liefde en geduld,
maar als dank wordt hij gelasterd,
loopt het uit op een tumult

Paulus schudt op ’t allerlaatste
’t stof dan van zijn kleren af
en zegt: “mens, je gaat verloren!
maar ’t is je verdiende straf”.

even later in Efeze
is Paulus opnieuw aan ’t werk
en dan vraag je met verbazing:
“Wie maakt toch een mens zo sterk?”

’t antwoord is dan: Jezus Christus
maakt de zwakste mensen sterk,
veel volk heeft hij in Korinthe
aangemoedigd voor Gods Kerk

ja, zelfs nog in onze dagen
heeft Jezus nog heel veel volk
meer volk misschien dan wij denken
dat oprecht Zijn Naam vertolkt

“niet bevreesd zijn”, luidt het motto
Paulus deed het ons goed voor,
zwijg niet, spreek  van deze Jezus!
Hij ging ons ten hemel voor!

G.K.